تاریخ روزنامه‌نگاری ایران در سال‌های پیش و پس از انقلاب، به روایت یکی از روزنامه‌نگاران ایرانی کهنه‌کار و باسابقه. محمد بلوری، که سال‌ها در بخش حوادث مطبوعات مختلف کار کرده است، در کتاب «محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری»، با روایتی که تلفیقی از گزارش روزنامه‌ای و روایت داستانی است، خاطرات سال‌ها روزنامه‌نگاری خود را در متن حوادثی مهم از تاریخ معاصر ایران بازگو کرده است. بلوری در این کتاب از اوضاع روزنامه‌نگاری ایران و ماجراهای مختلفی که در سال‌های پیش و پس از انقلاب به عنوان روزنامه‌نگار با آن‌ها سر و کار داشته سخن گفته و به نقل وقایع ریز و درشتی که شاهد آن‌ها بوده پرداخته است. او روایت خود را با نقل خاطراتی از دوران کودکی و نوجوانی‌اش آغاز می‌کند.
کتاب شامل مقدمه‌ای با عنوان «جست‌وجوی سنت روزنامه‌نگاری پیش از انقلاب» از سعید ارکان‌زاده یزدی، پنجاه فصل و بخشی با عنوان «محمد بلوری از نگاه روزنامه‌نگاران پیشکسوت» است.
عنوان‌های بعضی از فصل‌های کتاب عبارتند از: «چگونه وارد کیهان شدم»، «خبرنگاران، از رقابت تا حمایت صنفی»، «خاطراتی که بر پرده سینما ظاهر شدند»، «افشای اسرار قتل حسنعلی منصور»، «اسرار عشرتکده رجال سیاسی در نیاوران»، «اسرار ناگفته جنگ ظفار»، «قتل زیبرم در محاصره مأموران ساواک»، «دستور شاه برای توقیف صفحات حوادث»، «ممنوع‌القلم کردن روزنامه‌نگاران؛ آتش زیر خاکستر»، «شب اعدام طیب»، «چرا خسرو گلسرخی اعدام شد؟»، «اعتصاب مطبوعات چگونه آغاز شد؟»، «خفاش شب» و «قتل‌های زنجیره‌ای را چگونه افشا کردم».
«محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری» به اهتمام سعید ارکان‌زاد یزدی در نشر نی منتشر شده است