برای‌ این‌که کسی بتواند بدل به یک روان‌درمان‌گر شود، باید نظریات، تکنیک‌ها و ایدئولوژی‌های فراوانی را بیاموزد که بسیاری‌شان به لحاظ مفهومی بی‌ارتباط به یکدیگرند. برای نمونه، درمان‌های شناختی-رفتاری، انسان‌باوری و مداخلات روان‌پویشی بنیادهای مفهومی متضادی دارند، اما همه‌شان برای کمک به مراجعان به کار گرفته می‌شوند. کدام اصول جنبش‌ها، گرایش‌ها و روش‌های یاری‌گری را به هم پیوند می‌دهد؟ در این کتاب، جیمز تی. هنسن راه‌حل‌هایی برای چهار پرسش فلسفی بنیادی درباره‌ی شناخت، اثربخشی و حقیقت ارائه می‌دهد، راه‌حل‌هایی که برای یک‌پارچه کردن و معنا دادن به الگوهای گوناگون و به‌ظاهر متناقض یاری‌گری طرح شده‌اند. شناختن یک مُراجع به چه معناست؟ چه چیزی مشاوره را اثربخش می‌کند؟ در ارتباط مشاوره‌ای حقایق کشف می‌شوند یا ابداع؟ آیا مشاوران باید ایده‌ی حقیقت را کنار بگذارند؟ هر چند این‌ها پرسش‌هایی پیچیده‌اند، هنسن برای پاسخ‌گویی به آن‌ها زبانی شفاف به کار می‌گیرد که موجب می‌شود این کتاب برای کسانی هم که آموزش دانشگاهی در فلسفه نداشته‌اند خواندنی شود. افزون بر این، او به این پرسش در بافتار درگیری‌های شخصی خودش پاسخ می‌دهد، امری که موجب می‌شود این کتاب گیرا و خواندن‌اش لذت‌بخش شود.
جیمز تی. هنسن استاد دانشگاه آوکلند در گروه مشاوره است. او حدود پنجاه مقاله‌ی مورد ارجاع در ژورنال‌های مشاوره چاپ کرده و هم‌چنین یکی از ویراستاران کتاب چشم‌اندازهای انسان‌باورانه در مسائل مشاوره است که جایزه‌ی هولیس (Hollis Award) را از آن خود کرده. دکتر هنسن حدود بیست و پنج سال تجربه‌ در مشاوره و راهنمایی مراجعان دارد.